De vertoning van de Parijse documentaire van de hand van
Jasper Coremans was zondermeer een geweldige afsluiter van het eerste semester
van het college ‘Academische en Filosofische Vaardigheden'.
Aansluitend op onze groeps-presentatieopdrachten met als
onderwerp de Parijse terreuraanslagen van 13 november 2015, maakte Jasper twee
weken later ter plekke in Parijs een unieke en geweldige reportage aan de hand
van interviews met plaatselijke jongeren over de sfeer na deze aanslagen. Dat
hij een nog ruwe versie voorstelde vond ik absoluut geen bezwaar. Hierdoor
kreeg het eerder een nog realistischer elan.
In het eerste gedeelte van de documentaire interviewde Jasper
op een professionele manier jongeren van allerlei origine. Hij stelde vragen op
bekende openbare plaatsen die actueel waren binnen de gegeven omstandigheden na
de terreuraanslagen. Wat mij opviel was dat de meesten onder hen de oorlogsreactie
van de Franse president Hollande niet echt afkeurden maar dat ze ook wel de
hele situatie te complex vonden om er een uitgesproken mening op te kunnen na
houden. Persoonlijk vind ik dit een gevaarlijke reactie om dat deze houding van
de normaal reagerende burger gemakkelijk kan misbruikt worden door
massa-manipulators met minder goede bedoelingen. Ik onderschrijf ook Jaspers’
standpunt die hij gaf tijdens het debat na de vertoning dat geweld counteren
met geweld niet de juiste oplossing is.
Groot was het contrast van het interview met de Russische
Alexeij. Waar de vorige interviews plaatsvonden op bekende Parijse openbare
plaatsen, was ditmaal de begraafplaats van Père-Lachaise het grimmige decor om
vragen te stellen. Het gaf een dramatische wending aan heel de reportage en
zorgde voor een goedgevonden contrast met de voorgaande publieke sfeer.
De geïnterviewde Rus Alexeij, de gefrustreerde outlaw spuwde
als het ware zijn gal uit. Later ging het interview verder in zijn illegale
verblijfplaats. Deze man bleek goed op de hoogte van allerlei belangrijke
politieke en sociale feiten van nu en uit het verleden. Feiten die misschien
waar zijn of niet, dat moeten we in het midden laten, maar wel gebeurtenissen
die de basis vormen voor deze man zijn duidelijke ongenoegen in de
maatschappij. Dit is het type dat duidelijk niet tot de ons bekende ‘normale’
massa behoort. Ik vond het zeer vreemd dat er medestudenten in ons publiek
waren die tot lachen overgingen bij sommige fragmenten van dit interview. Deze
publieksreacties wijzen er volgens mij op dat het nu juist deze houding is die
zo fnuikend is voor de psyche van de ‘overbodigen’ (onze docent Herbert De
Vriese haalde terecht de term ‘de overbodigen’ aan tijdens het debat
achteraf).Deze overbodigen worden niet ernstig genomen, ze worden weggeduwd en
ze worden liefst zo snel mogelijk uit het geheugen gebannen. Deze outlaws zijn
kwaad op de wereld doordat ze op één of andere manier het deksel op de neus
hebben gekregen, deze buitengeslotenen hebben geen vaste grond meer onder de
voeten. Ik ben zelf van mening dat er een grote verscheidenheid van bevolking
is binnen deze ‘overbodigen’ en de kans bestaat dat er ook al heel wat mensen
met één been er mee in staan (zelfs mensen zoals U en ik).
Grote delen van onze bevolking zijn misnoegd en zij vinden dat het zo niet verder kan op economisch, sociaal en politiek vlak. In een bepaalde groep vinden we nu onder andere jongere mensen die rijp zijn voor extreme reacties met als doel zich te willen verheffen uit deze grimmige situatie. IS is volgens mij ook ontstaan is uit frustrerende situaties en ze werkt dan ook als een magneet op deze jongeren. Ze vinden binnen IS terug een vorm van samenhorigheid, ze vinden er terug een doel met directe resultaten en hun agressie is nu ventileerbaar. Dat ik Alexeij ook tot deze mensen reken wil nog niet zeggen dat ik hem een IS strijder zie worden, nee hij is misnoegd met de regels die gangbaar zijn in de huidige maatschappij.
Grote delen van onze bevolking zijn misnoegd en zij vinden dat het zo niet verder kan op economisch, sociaal en politiek vlak. In een bepaalde groep vinden we nu onder andere jongere mensen die rijp zijn voor extreme reacties met als doel zich te willen verheffen uit deze grimmige situatie. IS is volgens mij ook ontstaan is uit frustrerende situaties en ze werkt dan ook als een magneet op deze jongeren. Ze vinden binnen IS terug een vorm van samenhorigheid, ze vinden er terug een doel met directe resultaten en hun agressie is nu ventileerbaar. Dat ik Alexeij ook tot deze mensen reken wil nog niet zeggen dat ik hem een IS strijder zie worden, nee hij is misnoegd met de regels die gangbaar zijn in de huidige maatschappij.
Er groeit volgens mij een tegengeneratie die het absoluut
anders wil aanpakken en dat vind ik persoonlijk zeer positief. Waar er vroeger
vooral sprake was van de generatiekloof met zijn conflicten tussen ouderen en
jongeren, is er nu een grote misnoegdheid onder allerlei leefdtijden in de
massa tegenover de politiek, de economie en hun maatregelen. Op één of andere
manier zal er in onze chaotische leefwereld een bladzijde moeten omgedraaid
worden en dit in ieders belang en voor ieders welzijn en ik heb een positief
gevoel dat er op het huidige moment al een kladversie geschreven wordt voor een
nieuwe bladzijde.
Verder wil ik Jasper bedanken voor zijn geslaagd initatief
dat mij meer bewoog dan de meeste mediaverslagen van heden ten dage en ook wil
ik Herbert De Vriese danken om deze vertoning mogelijk te hebben gemaakt!
-
