vrijdag 8 april 2016

Bespreking (SO4)



Bespreking van ‘Deel 1 - Over de methode van René Descartes’.
   


   Het eerste belangrijke filosofisch boek dat ik las was een Nederlandstalige versie van René Descartes: Discours de la Méthode. Oorspronkelijk verscheen het in 1637 en het legde de kiem tot het ontstaan van het rationalisme.
   In het eerste deel vertelt Descartes op een autobiografische en verhalende wijze waarom hij het nodig achtte zelf op zoek te gaan naar de verklaring der wetenschappen. Hij wou zelf een weg vinden naar de waarheid. Hij nam dan ook een kordaat besluit: ”Zodra ik de leeftijd had bereikt waarop ik mij aan het gezag van mijn leermeesters kon onttrekken (…)  nam [ik] het besluit om naar geen andere wetenschap meer te streven dan die welke ofwel in mijzelf ofwel in het grote boek der wereld te vinden zou zijn en gebruikte de rest van mijn jongelingsjaren om te reizen;” (Descartes 1977, 48, mijn cursivering). Door deze actie verklaart hij verder dat het de bedoeling was zich te mengen in andere gemeenschappen van alle standen zodat hij ook andere meningen kon opdoen en dat de nieuwe ervaringen en ontmoetingen hem iets nieuws zouden leren (Descartes 1977, 48-49).
   Descartes laat misschien in dit citaat enigszins doorschemeren dat schoolse studie hem niet veel wijzer heeft gemaakt, maar we kunnen wel aannemen dat hij ontevreden was over deze opgedane kennis. Nochtans is het dankzij deze opvoeding, en dan nog wel bij de respectabele jezuïeten, dat hij in staat was om zo nieuwsgierig de wereld te gaan exploreren. Men heeft tenslotte een basis nodig die opgebouwd is uit kennis, vaardigheden en een denkwijze. Deze mentale bagage is de bron tot verdere onderzoeking en ze geeft brandstof voor het opzoeken van nog meer kennis.
   Ik ben het volkomen eens dat wanneer een mens een andere wereld met open geest bewandelt hij deze nieuwe onbekende ervaringen hem meer rijkdom zullen verschaffen, niet alleen in kennis maar ook op ethisch en sociale vlak

Bibliografie:


Descartes, René. “Eerste Gedeelte.” In Over de methode, vertaling Theo Verbeek, Meppel: Boom, 1977.