 |
| "Wir Schaffen Das" |
Bestaat er
een oplossing voor het vluchtelingenprobleem?
Europa is al maanden in de weer om de vluchtelingenstroom in
goede banen te leiden en schijnt daar maar niet in te slagen. Uiteindelijk zal
men wel wat maatregelen vinden maar een algemene oplossing zal er
waarschijnlijk nooit komen. Waarom durf ik dit beweren? Wel de cohesie van
Europa is gefundeerd op zijn haar economie.
Het ontbreken van grenslijnen binnen haar gemeenschap en het gebruik van één
munt vergemakkelijkt inderdaad transacties op verschillende vlakken. Europa
gaat er daarbij prat op dat ze een eigen culturele en gastvrije identiteit
bezit ontstaan door de eeuwen heen. Maar ik zeg er bestaat geen eenheid
wat betreft religie en wetgeving, in casu is het een mozaïek van aparte
culturen.
Vergelijk dit met Syrië. Dit land is eveneens als
Europa samengesteld uit diverse bevolkingen: Arabieren, Alawieten, Christenen,
Druzen, Koerden, Palestijnen, Sjiieten, Turkomannen en Tsjerkessen. Zij hebben
ieder hun eigen tradities en regels eigen aan hun cultuur. Tot vijf jaar
geleden was er vrede en rust in deze mengelmoes. Nu ‘dankzij’ de Tunesische Lente
die de aanzet inluidde tot bloedige demonstraties over heel de zuidelijke en
oostelijke regio van de Middellandse Zeelanden inclusief Syrië, begon het
gedonder tussen al deze bovengenoemde bevolkingen. De oorspronkelijke Syrische eenheid
is als een kaartenhuis in elkaar gestuikt ten gevolge van een opstandige wind.
Laat ons dan maar hopen dat Europa met haar eveneens verschillende culturen
haar les leert uit wat Syrië nu ondervindt.
In het boek La Violence et le Sacré
van de onlangs overleden Frans-Amerikaanse antropoloog, filosoof en historicus
René Girard beschrijft hij mechanismen in de geschiedenis van de mensheid die
nog steeds gelden, namelijk het ontstaan en het bijna niet te stoppen fenomeen
van de wraak. Als een gemeenschap bedreigd wordt door een vreemde
onregelmatigheid dan wil die zijn eigen rust en vrede bewaren. Vallen er
daarbij slachtoffers dan treedt de wraakactie in werking. Girard merkt ook op
dat het gebruik van offers (al dan niet ritueel) en het aanduiden van een
zondebok dit mechanisme eventueel kan intomen. In het slechte geval ontstaat er
echter een escalatie van geweld (zoals de burgeroorlog in Syrïe) waarin de
kettingbeweging van wraak om de wraak blijft voortduren.
Europa wordt momenteel met de vluchtelingenstroom
bedropen door een vreemde saus die we aanvankelijk wel willen smaken want “Wir
schaffen das” met onze gastvrijheid, toch Angela Merkel, maar dan verschijnen
daar toch wel wat handtastelijke ‘onregelmatigheden’ zekers, zoals in Keulen
‘am Sylvesterabend’! Dankzij de geëxalteerde media horen we het in Keulen
donderen … en als een bliksem slaagt de onrust toe.
De anti-vluchtelingen betogingen, de beschamende
‘jungle in Calais’, het verbreken van het Schengen-akkoord, enz. Het zijn
allemaal verontrustende feiten die ons vertwijfelen en angstig maken. Wat nu?
Het Europese volkslied ‘Ode an die Freude’ met als kern “Alle Menschen werden
Brüder” klinkt plots vals. Neen Europa kan dit niet oplossen want het wil
niemand voor de kop stoten, ze wil haar eenheid (economie) niet
opofferen! Hoelang zal het nog duren totdat ook Europa zoals Syrïe uit elkaar
spat als een zeepbel. Laat ons hopen dat we dan later niet zullen moeten
verwijzen naar de Merkeliaanse Lente?
